Czy rodzice powinni kłamać o Świętym Mikołaju?
Sklepy wypełnione są po brzegi, paszteciki zajmują ważne miejsce w świątecznym menu, w radio słychać pierwsze utwory bożonarodzeniowe – więc czas na kolejny ulubiony zwyczaj: okłamywanie dzieci.
Miliony rodziców przekonują swoje dzieci, że Święty Mikołaj istnieje, jednak to kłamstwo może być szkodliwe – twierdzą psycholog Christopher Boyle i badaczka zdrowia psychicznego Kathy McKay.
Badacze sugerują, że rodzice mogą nie być zmotywowani przez czystą chęć stworzenia atmosfery magii świąt dla swoich dzieci, tylko przez własne pragnienie powrotu do radości swojego dzieciństwa.
Artykuł opublikowany w Lancet Psychiatry przedstawia, że zaufanie dzieci do swoich rodziców może być podważone przez kłamstwo o Świętym Mikołaju.
Jeśli [rodzice] są w stanie skłamać na temat czegoś tak wyjątkowego i magicznego, jak można dalej traktować ich jako strażników mądrości i prawdy? – piszą autorzy.
Twierdzą również, że idea wszystkowiedzącej Agencji Wywiadowczej Bieguna Północnego, która ocenia dzieci jako grzeczne lub niegrzeczne, jest – z perspektywy osoby dorosłej – przerażająca.
Profesor Boyle z University of Exter mówi: Moralność wpajania dzieciom wiary w takie mity została zakwestionowana. Wszystkie dzieci ostatecznie dowiedzą się, że przez lata były stale okłamywane i może to prowadzić do zastanowienia się, jakie inne kłamstwa im narzucono. Pytanie o słuszność wpajania dzieciom wiary w Świętego Mikołaja jest interesujące, tak samo jak kwestia, czy tego typu kłamstwa wpłyną na dzieci w sposób wcześniej nieprzewidziany.
Autorzy akceptują fakt, że okłamywanie dzieci może być czasami słuszne.
Dorosły pocieszający dziecko i mówiący o tym, że niedawno zmarły pupil pójdzie do specjalnego miejsca (zwierzęcego raju), jest znacznie lepszy niż pokazujący suchą prawdę na temat nadchodzącego ponownego wejścia w cyrkulację węglową – piszą autorzy.
Święty Mikołaj dla dzieci może nie być wyłącznie czystą fantazją, zgodnie ze zdaniem autorów.
Dla dorosłych jest to szansa powrotu do czasów, kiedy wierzyli w magię.
Dr McKay z University of New England w Australii mówiła: Trwałość historii takich jak Harry Potter, Star Wars i Doctor Who w życiu dorosłych demonstruje pragnienie krótkiego powrotu do dzieciństwa.
Wielu ludzi mogą tęsknić za czasem, kiedy wyobraźnia była akceptowana i wzmacniana, co nie ma odzwierciedlenia w życiu dorosłym.
Artykuł podsumowuje: Może być tak, że szorstkość realnego życia wymaga tworzenia czegoś lepszego, czegoś w co trzeba wierzyć, w co mieć nadzieję w przyszłości, lub powrotu do dawno zapomnianego dziecięcego „dawno, dawno temu, w odległej galaktyce”…
Tłumaczenie: Damian Adamowicz
Źródło tekstu: University of Exeter
Źródło obrazu: Holmes Palacios Jr. – Flickr.com
Oryginalne badanie: Abstrakt; Boyle C., McKay K. (2016). A wonderful lie. The Lancet Psychiatry Volume 3, No. 12, p1110–1111, December 2016. doi:10.1016/S2215-0366(16)30363-7
